Bizim Çocuklar !

Bizim çocuklar diye diye, onları birer birer ötekileştirdiniz, yalnızlaştırdınız . Onları, sizin gibi düşünmedikleri ya da sizin istediğiniz kalıplara uymadıkları için toplumun dışına ittiniz. Kendi değerlerini, kimliklerini bulmalarına fırsat tanımadınız; onları nasıl olsa bir yere gidemezler diyerek aslında birer yabancı gibi gördünüz.

Şimdi, bu çocuklar sizden uzaklaşıyorlar , onlara yol gösteren, el uzatan başka insanlarla hareket ediyorlar , bu durumu da düşüncesizce yorumlayıp yine kendinizi haklı görüyorsunuz .

Artık, bu çocuklar başka arayış içinde, onlara sunamadığınız rehberliği ve desteği başka yerlerde bulmaya çalışıyorlar. Siz, kendi değer yargılarınızı onlara dayatırken, onların kendi dünyalarını kurma çabasını görmezden geldiniz. Farklı olmanın, farklı düşünmenin ve hissetmenin bir zenginlik olduğunu unuttunuz. Bu çocuklar, sizin ihmalleriniz ve önyargılarınız yüzünden uzaklaşıyorlar.

Şimdi, bu durumun sonuçlarıyla yüzleşmek zorundasınız. Onları ötekileştirip yalnızlaştırdığınız için, sizden kopan bu gençler, belki de asla geri dönmeyecekler. Artık geç olmadan, onları yeniden kucaklamayı, anlamayı ve desteklemeyi öğrenmelisiniz. Geleceğiniz, bu çocukların ellerinde; ve onları kaybetmek, geleceğinizi kaybetmek anlamına gelir.